2024 March 19 - سه شنبه 29 اسفند 1402
ولايت عشق و حديث ولادت (امام حسين (ع))
کد خبر: ٢٢٧٩ تاریخ انتشار: ١٠ ارديبهشت ١٣٩٦ - ١٣:٣٣ تعداد بازدید: 3889
صفحه نخست » عمومی » یادداشت
ولايت عشق و حديث ولادت (امام حسين (ع))

در سال چهارم هجرت(1)، جامعه نوپاي اسلامي با ولادت امام حسين عليه السلام به وجود يكي از قدسيان الهي زينت يافت .

فاطمه زهرا عليها السلام نوزاد فروزان را در قنداق زرد رنگي نزد سرور آفرينش(2)، پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم ، آورد و حضرت ضمن رهنمون دخت فروغمندش به استفاده از قنداق سفيد، در گوش راست نو رسيده قدسي اذان و گوش چپ اقامه خواند و جبرييل عليه السلام فرود آمد و فرمود:

خداوند متعال ترا سلام رسانده و مي فرمايد: از آن جا كه علي براي تو چون هارون به موسي است ، نوزاد را حسين كه معادل عربي نام شبير، فرزند هارون ، است نامگذاري كن .(3)

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم روز هفتم ولادت ، گوسفندي را عقيقه فرمود و بعد از تراشيدن موي سر معشوق الهي ، به وزن موي او نقره(4) صدقه داد.

از آن جا كه شير فاطمه زهرا عليها السلام به جهت بيماري خشك شده بود، حسين عليه السلام را نزد رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم آورده و آن حضرت به مدت چهل روز با گذراندن انگشت مبارك ابهام و گاهي زبان مباركش در دهان فرزند دلبندش و مكيدن او، حسين را سير مي نمود و اين سبب شد كه گوشت و خون حسين عليه السلام از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم برويد؛ از اينرو پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود كه حسين از من است و من از حسينم .(5)

از بدو تولد، فرشتگان براي عرض تهنيت از يك سو و تسليت از سوي ديگر به محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرود مي آمدند.(6)

بارالها! بي گمان محمد، بنده و پيامبر تست ؛ اين دو پاك ترين و برترين خاندان و ذريه من هستند؛ جبرييل براي من خبر كشته و خوار شدن فرزندم ، حسين ، را بيان كرد. پروردگارا! شهادت او را مبارك گردان و او را سرور و سالار شهيدان قرار ده ؛ بارالها! قاتل و خوار كننده او را عاقبت به خير مگردان

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم در يكي از سفرهاي خود، در بين راه ايستاد و آيه استرجاع (انا لله و انا اليه راجعون ) را تلاوت فرمود و اشك ريخت و ياران حضرت از سبب گريه پرسيدند و حضرت فرمود:

جبرييل مرا از كربلا، كنار فرات كه فرزندم حسين را آنجا مي كشند، خبر داد؛ گويا جايي را كه به زمين مي افتد و دفن مي شود، مي بينم .

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم پس از برگشت از سفر، بالاي منبر رفت و بعد از سخنراني ، دست راست بر سر حسن عليه السلام و دست چپ بر سر حسين عليه السلام نهاد و سر به آسمان بلند كرد و فرمود:

بارالها! بي گمان محمد، بنده و پيامبر تست ؛ اين دو پاك ترين و برترين خاندان و ذريه من هستند؛ جبرييل براي من خبر كشته و خوار شدن فرزندم ، حسين ، را بيان كرد. پروردگارا! شهادت او را مبارك گردان و او را سرور و سالار شهيدان قرار ده ؛ بارالها! قاتل و خوار كننده او را عاقبت به خير مگردان .

در اينجا مردم در مسجد ناله سر دادند و پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:

آيا براي او گريه كرده و ياريش نمي كنيد!(7)

حديث ولادت عشق

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در اين راستا فرمود:

هنگام ولادت حسين در شب جمعه ، جهت بزرگداشت او، خداوند متعال دستور داد تا فرشتگان ماءمور جهنم آتش آنرا بر اهل جهنم خاموش كنند و فرشتگان بهشتي بهشت را بيارايند و حورالعين خود را زينت داده و به ديدار هم روند و ديگر فرشتگان تسبيح و حمد و سپاس خداي را در صف هاي بهم پيوسته بپا دارند و جبرييل جهت تهنيت و شادباش گفتن به محضر پيامبر اكرم در هزار گروه كه هر گروهي يك ميليون فرشته است ، فرود آيد و به محمد صلي الله عليه و آله و سلم بگويد:

من او را حسين نام نهادم . او را شرورترين شخص زمان او، كه سوار بر بدترين چهارپاست به قتل مي رساند؛ واي بر قاتل حسين و پيشواي او كه دستور قتل را صادر نمود؛ من از كشنده حسين بيزار و او نيز از من بيزار است ؛ زيرا در روز قيامت جرمي بالاتر از قتل حسين نيست كه با مشركان در آتش جهنم خواهد شد؛ آتش دوزخ به قاتل حسين مشتاق تر از بهشت به بهشتيان است .


جبرييل را هنگام هبوط، يكي از فرشتگان الهي (8)ديد و پرسيد:

امشب چه شده ؟ آيا قيامت اهل دنيا به پا شده است ؟

جبرييل فرمود:

براي محمد فرزندي به دنيا آمده كه خداوند متعال مرا جهت اظهار تهنيت به محضرش ، فرستاد.

آن فرشته گفت :

اي جبرييل ! قسم به آفريننده مان ، وقتي به حضور محمد شرفياب شدي ، اسلام مرا به او برسان و از قول من به او بگو كه بحق كودك نو رسيده ات ، از پروردگارت بخواه تا از من خشنود شده و بالها و مقام و منزلت مرا در بين فرشتگان به من باز گرداند.

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم كه ضمن دريافت تهنيت و تحيت الهي از جبرييل ، از شهادت حسين عليه السلام آگاهي يافته بود، فرمود:

قاتل حسين از امت من نيست ؛ و من و خداوند متعال از ايشان بيزار هستيم .

و به دنبال اين ، حضرت نزد فاطمه زهراء عليها السلام آمد و خبر شهادت ريحانه خود را به دخت گرانقدرش داد و زهراء عليها السلام اشك ريخت و فرمود:

اي كاش او را به دنيا نياورده بودم .(9)

در اينحال رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:

امامان بعد از حسين ، از وي آفريده خواهند شد.

حضرت نام يك يك ايشان را تا امام زمان ، مهدي عج الله تالي فرجه الشريف ، اظهار فرمود و گفت :

عيسي بن مريم پشت سر او نماز خواهد خواند.

در اين لحظه ، فاطمه عليها السلام را آرامش فرا گرفت و سپس جبرييل تقاضا و درخواست آن فرشته را بيان فرمود و رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم حسين را به آغوش گرفت و به آسمان اشاره كرد و فرمود:

بارالها! به حق اين مولود بر تو بلكه به حق تو بر اين مولود و بر جدش ، محمد، و ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب ، اگر حسين ، فرزند علي و فاطمه ، را نزد تو قدر و منزلتي است ، از درداييل خشنود شود و بال ها و مقام و منزلتش را براي او برگردان .(10)

روايت گهواره


خداوند متعال ولايت اميرالمؤمنين علي عليه السلام را براي فرشتگان اظهار نمود و همه ملائكه جز فطرس آنرا پذيرفتند و از اينرو خداوند متعال بال او را شكست . هنگام ولادت امام حسين عليه السلام ، وقتي جبرييل جهت عرض تهنيت و شادباش به محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مي آمد، فطرس به او گفت :

مرا نزد محمد ببر و حاجت مرا به او بگو تا برايم دعا كند.

وقتي جبرييل براي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم حاجت فطرس را اظهار نمود، حضرت ، ولايت علي عليه السلام را به او عرضه كرد و بعد از پذيرفتن او، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:

شاءنك بالمهد فتمسح به و تمرغ فيه .

بر تو ياد آن گهواره ؛ خود را به آن بچسبان و او را در بر گير.

فطرس خود را در حاليكه رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم براي او دعا مي كرد، به گهواره چسباند و خداوند متعال توبه اش را پذيرفت و بعد از بهبوديش به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم گفت :

در قبال اين لطف و مرحمت ، زيارت و سلام و درود هر كسي را براي امام حسين عليه السلام ، به وي ابلاغ مي كنم .(11)

الحسن و الحسين امامان قاما او قعدا.(12)

حسن و حسين در همه احوال امام و پيشوايند؛ چه بايستند و چه بنشينند.

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم



پي نوشت ها:

1. در رابطه با تاريخ ولادت امام حسين عليه السلام بيش از هشت قول وجود دارد؛ برخي چون شيخ طوسي رحمه الله در تهذيب و شهيد رحمه الله در دروس و كليني رحمه الله در اصول كافي سال سوم ، آخر ربيع الاول و بعضي چون مفيد رحمه الله در ارشاد و سيد بن طاووس رحمه الله در لهوف و ابن صباغ مالكي در الفصول المهمه سال چهارم ، سوم شعبان مي دانند؛ كساني كه خواستار تحقيق در اين زمينه هستند به مصادر اين آراء در كتاب الصحيح عاملي 5/60 مراجعه كنند.

2. برخي روايات دارد كه اسماء، حسين عليه السلام را نزد پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم آورد؛ بحار الانوار 43/238.

3. بحار الانوار 43/241 و 238.

4. در برخي روايات طلا نقل شده است . احقاق الحق 11/264 - 260 و كشف الغمه 2/171 و نفس المهموم شعراني رحمه الله /6 و چاپ ذوي القربي /21 و بحار الانوار 43/243.

5. مناقب ابن شهر آشوب 4/50 و تفسير الصافي ذيل آيه 16 سوره احقاف و تفسير البرهان 4/172 ذيل همان آيه .

6. لهوف سيد بن طاووس ص 17.

7. اللهوف /18.

8.نام اين فرشته بنابر نقل احقاق الحق 11/286 و بحار الانوار 43/248 درداييل نقل كرده اند.

9.آيه شريفه 15 سوره احقاف در اين باره است كه مي فرمايد:

و وصينا الانسان بوالديه احسانا حملته امه كرها و وضعته كرها و حمله و فصاله ثلاثون شهرا... .

10. احقاق الحق 11/286 - 284 و بحار الانوار 43/248 - 245.

11. بحار الانوار 101/367.

12.بحار الانوار 43/291 و 44/2.


Share
* نام:
ایمیل:
* نظر:

پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین مطالب
صفحه اصلی | تماس با ما | آرشیو مطالب | جستجو | پيوندها | گالري تصاوير | نظرسنجي | معرفی استاد | آثار و تألیفات | طرح سؤال | ایمیل | نسخه موبایل | العربیه
طراحی و تولید: مؤسسه احرار اندیشه