2024 March 29 - جمعه 10 فروردين 1403
پيامبر (ص) از نگاه انديشمندان غير مسلمان
کد خبر: ٢١٨٥ تاریخ انتشار: ٢٨ آذر ١٣٩٥ - ١٨:٢٤ تعداد بازدید: 2845
صفحه نخست » عمومی » یادداشت
پيامبر (ص) از نگاه انديشمندان غير مسلمان

اشاره

در اين مقاله از پنجره نگاه انديشمندان غير مسلمان نظري مي افكنيم به گستره پاك و بي نهايت گلستان محمّدي، باشد كه شميم دلنواز آن يار و دردانه روزگار، ما را سرمست حضور مبارك خويش سازد و خوشه چين دشت گل هاي محمدي باشيم.

گوته

گوته، شاعر پرآوازه آلماني پس از آشنايي با دين اسلام و پيام آور اين ايين يگانه، قطعه شعري با عنوان «نغمه محمد» درباره پيامبر اعظم (ص) سرود. اين قطعه شعر از زبان نزديك ترين خويشان پيامبر؛ يعني حضرت علي عليه السلام و حضرت فاطمه عليها السلام گفته مي شود. گوته در شعرش همه مراحل و مقاطع دعوت رسول اكرم(ص) و راهنمايي اش در ميان مردم را به زبان توصيف و تشبيه و نماد مي آورد.

شعر گوته با محوريت معرفي شخصيت والاي پيامبر از زبان دو دردانة تاريخ اسلام و تشيع روايت مي شود. اما همان طور كه اين مسئله را با خواننده اش در ميان مي گذارد، مسير تاريخي پيامبر و همچنين گسترش مرزهاي اسلام در جهان را نيز به عنوان بخش تاريخي متن، مورد تأكيد و توجه قرار مي دهد. پايان شعر با اعتقاد و ايمان اين شاعر آلماني به معاد و جهان ازلي و همچنين يقين وي بر پيروزي رسالت پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله همراه است. شايد شيفتگي و علاقه شاعر به زندگي و مذهب پيامبر است كه فردي اروپايي و غربي را با آن همه تهاجم فلسفه هاي متضاد و مختلف در پيرامون خود، به مفاهيم معنوي و والاي اسلام علاقه مند مي سازد. اينك قسمتي از شعر "نغمه محمد" را مي آوريم:

«بنگر بدان چشمه

همان كه از كوهساران مي جوشد

چه با طراوت و شاد

و مي تراود به سان چشمان ستارگان آن گاه كه مي درخشند

و با ورودي پيشوا گونه و راهبر

همه چشمه ها را كه برادر اويند

با خويش همراه مي سازد

و در آن پايين اعماق درّه

در مقدم اين رود، گل ها مي رويند

و سبزه ها از نفسش حيات مي يابند... (1)

 

 

برنارد شاو

جرج برنارد شاو، نويسنده معروف ايرلندي درباره پيامبر اكرم (ص) مي گويد:

« او را بايد منجي بشريت خواند. من اعتقاد دارم كه اگر مردي مثل او حاكمي در عصر جديد مي شد، براي حل مشكلاتش از صلح و دوستي استفاده مي كرد. او عالي ترين مردي بود كه روي زمين پا گذاشته است. او به دين دعوت كرد. يك تمدن را پايه گذاري كرد. ملتي را بنا نهاد. اخلاق را نهادينه كرد. اجتماعي زنده و قدرتمند ايجاد كرد تا آموزش هاي او را به صحنة عمل آورند و دنياي تفكر و رفتار انساني را براي هميشه و به طور كامل منقلب كرد. نام او «محمد» است. در سال 570 بعد از ميلاد، در عربستان چشم به جهان گشود. رسالت خود براي دعوت به دين راستين (اسلام) را در سال چهلم عمر خود آغاز كرد و در شصت و سومين سال عمرش با جهان وداع گفت. در مدت كوتاه 23 سال از پيامبري اش به پرستش خداي يگانه رهنمون شد. وي مردم را از جنگ و نزاع هاي قبيله اي رهانيد و به اتحاد و همبستگي ملي رسانيد. او در اين مدت، مردم را از هرزگي و مستي به اعتدال و پرهيزكاري، از بي قانوني به زندگي نظام مند، و از تباهي به بالاترين معيارهاي تعالي اخلاقي هدايت كرد. تاريخ بشري چنين دگرگوني كامل را از جانب يك شخص يا در مكان ديگر قبل از پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله يا پس از او نشناخته است. تصور همه اين عجايب باور نكردني در طي اين دو دهه نخست است».[2]


گاندي

ماهاتما گاندي رهبر فقيد هند در كتاب «هند جديد» در مورد شخصيت محمد(ص) مي گويد:

«جالب است بدانيد كه بهترين كسي كه امروزه بدون هيچ چون و چرايي، در قلب ميليون ها انسان جا گرفته، «محمد» است. از اينجا من متقاعد شده ام كه اين شمشير نبود كه در آن روزها مردم زيادي را تسليم اسلام كرد. «محمد» سخت ساده زيست بود. مثل ديگر پيامبران متقي بود. به شدت امانتدار بود. از خودگذشتگي شديد نسبت به دوستان و پيروان، جسارت، بي باكي و توكل مطلق به خدا در رسالت شخصي، از ويژگي هاي محمد(ص) بود. قبل از اين ويژگي ها او به هيچ وجه از شمشير براي برداشتن سدهاي جلوي راه خود استفاده نمي كرد».[3]

لامارتين

لامارتين مورخ مشهور مي گويد:

« اگر بزرگي هدف، كم بودن ابزار و رسيدن به نتايج شگفت انگيز، سه محور سنجش هوش بشري باشد، چه كسي ادعاي مقايسه بزرگ مردان تاريخ كنوني را با «محمد» دارد؟ نام آورترين مردمان فقط ارتش، قوانين و فرمانروايي ها را ايجاد كرده اند. اگر نگوييم آنچه بنياد نهاده اند، چيزي نيست، بايد گفت: چيزي بيشتر از قدرت مادي كه غالباً در چشم به هم زدني فرو مي پاشد، ايجاد نكرده اند.

اين مرد نه فقط ارتش ها، قوانين، فرمانروايي، مردمان و سلسله ها، بلكه ميليون ها نفر؛ يعني يك سوم از ساكنان اين جهان و حتي بيشتر از آن را حركت داد. او پرستشگاه ها، خدايان، اديان، عقايد، انديشه ها و نفوس را متحوّل كرد. صبر او در پيروزي، بلند همتي او كه تماماً در جهت يك عقيده بود، نه نوعي تلاش براي فرمانروايي، نمازهاي بي نهايت او، زمزمه هاي سرّي او با خدا، مرگ او و پيروزي او بعد از مرگ، نشانه ايماني راسخ است. محمد6يك معلم مذهبي، يك مصلح اجتماعي، يك رهبر اخلاقي معنوي، تجسم بزرگ اجرايي كردن امور، دوستي با وفا، همنشيني زيبا، شوهري علاقه مند و پدري با محبت بود. همه را با هم داشت. مرد ديگري در تاريخ نيست كه در هر كدام از اين جنبه هاي مختلف زندگي، بر او برتري يابد يا با او برابري كند. فقط آن شخصيت نوع دوست بود كه چنين كمالات باورنكردني را در خود جمع كرده بود».[4]

آرمسترانگ

خانم كارن آرمسترانگ، از صاحب نظران غير مسلمان وين است. پس از يازده سپتامبر 2002 م. در مورد زندگي پيامبر اسلام، كتابي نوشت كه در رديف پرفروش ترين كتاب هاي سال آمريكا و اروپا قرار گرفت. انگيزه اصلي او در نوشتن كتاب مذكور، دفاع از اسلام و روشن كردن ذهن مسيحيان غربي به پيامبر اسلام بود. او در مقدمه كتابش چنين نوشته است:

«بيشتر همّ پيامبر صرف جلوگيري از برخوردهاي وحشيانه گرديد؛ زيرا لغت اسلام كه به معناي تسليم بودن در برابر خداوند است، از ريشه «سلام» به معناي «صلح» گرفته شده است. محمد(ص) مرد جهاد بود، ولي يك صلح طلب واقعي هم بود؛ زيرا جان و اعتقاد نزديك ترين ياران خود را در جريان صلح با مكه به گرو گذاشت تا اين اتحاد بدون خونريزي به انجام رسد. او به جاي خونريزي و قتل عام، در فكر مذاكره و صلح بود. آگاهي از داستان واقعي زندگي حضرت محمد(ص) در اين مقطع خطرناك تاريخ بشري، لازم است و نبايد اجازه داد كه متعصبين خيره سر با تحريف زندگي پيامبر به نفع خود از آن استفاده كنند. انسان غربي معاصر از داستان زندگي آن حضرت، مسائل بسيار مهم تري را براي هدايت خود در اين دنياي متغير بايد بياموزد».[5]

ويل دورانت:

محمد، پيغمبري بزرگ و موحدي كامل بود كه مانند نداشت و براي اصلاح بشر مبعوث شد.

كارل ماكس:

حقيقت انكار ناپذير اين است كه محمد مبعوث شد تا رسالتي را كه خلاصه رسالات سابق و مافوق آنها بود، براي عالم بياورد.

الكساندر دوما:

محمد، معجزه شرق بود؛ زيرا دينش داراي آموزه هاي بزرگي بود. اخلاقش برجسته بود و رفتاري پسنديده داشت.

آلفرد گيوم:

محمد، يكي از عظيم ترين شخصيت هاي تاريخي است كه در ايمان به وجود خداي يگانه غرق شده بود.

لئو تولستوي:

شكي نيست كه محمد از مردان بزرگ و مصلحاني است كه به حقيقت خدمت بزرگي به بشر كرده است.

واشنگتن ايرونيگ:

او سريع الانتقال و داراي حافظه قوي، ديدي بلند و استعدادي سرشار بود.

ژان ژاك روسو:

حضرت محمد، پيامبر اسلام، نظريه بهتري داشت و توانست سيستم سياسي خود را به خوبي متحد سازد.[6]

پي نوشت ها:

[1]. محمد در اروپا، مينو صميمي، مترجم: عباس مهرپويا، انتشارات مؤسسه اطلاعات.

[2]. پيامبر اعظم(ص) در ايينه گفتار انديشمندان غير مسلمان، محمد كاظم جعفر زاده فيروزآبادي، مركز پژوهش هاي اسلامي صدا و سيما.

[3]. ويژه نامه پيامبر اعظم (ص)، مؤسسه فرهنگي قدس، مهدي نصيري، ص 61.

[4]. ماهنامه سياحت غرب، ش 38، پيامبر اعظم از نگاه متفكران غربي، حسين پاشا.

[5]. همان.

[6]. همان.

[7]. زندگي نامه پيامبر اسلام، كارن آرمسترانگ، مترجم: كيانوش حشمتي، انتشارات حكمت

[8]. پيامبر اعظم در ايينه گفتار انديشمندان غير مسلمان.

-----------------------



Share
* نام:
ایمیل:
* نظر:

پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین مطالب
صفحه اصلی | تماس با ما | آرشیو مطالب | جستجو | پيوندها | گالري تصاوير | نظرسنجي | معرفی استاد | آثار و تألیفات | طرح سؤال | ایمیل | نسخه موبایل | العربیه
طراحی و تولید: مؤسسه احرار اندیشه