خطبه اول: 94/11/2

توصیه به تقوی:

قال الامام الکاظم (ع): َّما أحدَثَ النّاس مِنَ الذُّنُوبِ ما لَم یَكُونُوا یَعمَلُون، أحدَثَ اللهُ لَهُم مِن البَلاءِ مَا لَم یَكُونُوا یَعِدُّون
هرگاه مردم گناهان تازه ای که نمی كردند انجام دهند، خداوند بلاهایی تازه به آن ها دهد كه به حساب نمی آوردند. تحف‌العقول ، ص‌ 434

موضوع: سبک زندگی اسلامی، (سبک اقتصادی زندگی)، (بازار و تجارت رکن مهم اقتصاد اسلامی)، (ویژگیهای بازار اسلامی)(1)

بازار اسلامی دارای ویژگی هایی است که یکی از مهمترین آنها این است که بازار محل یاد خداوند و ذکر الهی باشد، چرا که این ویژگی سبب می شود اسلامیت را به طور کامل بازار که بخش مهم زندکی مردم است حاکم نماید.

از این رو در روایات به تاجر بازاری سفارش فراوان شده که یاد خدا را فراموش نکند.

ذکر خدا در بازار از این جهت که ذکرالله فی الغافلین است، ذکر ممتازی است. ذکر خدا در جایی مثل مسجد خوب است منتها آنجا که همه مشغول بازی هستند، در چنین جایی ذکر خدا ارزش بالا دارد.

ليس عمل احب الى الله و لا انجى لعبد من كل سيئة فى الدنيا و الآخرة من ذكر الله قيل: و لا القتال فى سبيل الله؟ قال لو لا ذكر الله لم يؤمر بالقتال

عملى نزد خدا محبوب‏تر و براى عبد نجات بخش‏تر از هر رنج دنيا و آخرت چون ذكر خدا نيست، گفتند حتى قتال در راه خدا؟ فرمود اگر ياد خدا نبود به قتال فرمان داده نمى‏شد.

و نيز حضرت فرمود: الله اخبركم بخير اعمالكم و ازكاها عند مليككم و ارفعها فى درجاتكم و خير لكم من الدينار و الدرهم و خير لكم من ان تلقوا عدوكم فتقتلونه و يقتلونكم؟ قالوا بلى يا رسول الله، قال ذكر الله عزوجل كثيراً.

شما را به بهترين اعمالتان، و پاكيزه‏ترينشان نزد خدا و با رفعت‏ترينشان در درجاتتان و براى شما بهتر از دينار و درهم، و بهتر از اين كه با دشمنانتان روبرو شده با آنان بجنگيد و آنان با شما بجنگند خبر دهم، گفتند آرى اى رسول خدا فرمود پيوسته ياد خدا بودن.

الف) ذکر و یاد خدا در بازار

1 - عنْ أَبِی عُبَیْدَةَ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام مَنْ قَالَ فِی السُّوقِ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ. وسایل الشیعه:

2 - ُمحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام مَنْ ذَکَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْأَسْوَاقِ غَفَرَ لَهُ بِعَدَدِ أَهْلِهَا

روی عن رسول الله (ص) قال:«اَلسّوُقُ دارُ سَهوٍ وَ غَفلَةٍ فَمَن سَبَّحَ فیها تَسبیحَةً کَتَبَ اللهُ تَعالی بِها اَلفَ اَلفَ حَسَنَةً. کنزالعمال، ج4 ص126 روایت 9868

حضرت فرمودند: بازار،جایگاه سهو و غفلت انسان است، چون محیط مادّیت و محلّ کسب و جایی است که انسان به امور دنیایی اشتغال دارد و به دنبال این است که امور مادّی‌اش را سر و سامان دهد و حواسش به امور مادّی است و از نظر درونی، روح و فکر و دلش دنبال پول درآوردن است، «فَمَن سَبَّحَ فیها تَسبیحَةً»، وقتی انسان در بازار که جایگاه به دست آوردن امور مادّی است قرار گرفت، اگر یاد خدا بیفتد و تسبیح خدا کند، مثلاً یک سبحان الله بگوید. خدا برای این شخص به سبب تسبیح و ذکری که گفته و به یاد خدا افتاده، هزار هزار حسنه می‌نویسد. سرّ این حسنات هم معلوم است. جهتش این است که بازار جایگاهی است که نعوذ بالله با یاد شیطان متناسب است.

امّا چون این شخص دلبستگی‌اش به خداوند است نه به مادّیت و در آن منطقه و محیط که انسان باید حواسش معمولاً جمع مادّیت باشد، این شخص به یاد خدا است و این عند الله از نظر ارزشی، خیلی ارزنده است، لذا خدا برای یک تسبیح، هزار هزار حسنه می‌نویسد. پس انسان در همة امور باید به یاد خدا باشد. این حالت غیراز اینکه ارزش معنوی دارد، ارزش مادّی هم دارد. پس اثر یاد خدا تنها این نیست که خدا حسنه بدهد، از نظر مادّی هم مؤثّر است و خداوند به کسب او برکت می‌دهد.

ب) ذکر و یاد خدا به هنگام خرید و فروش

1 - مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِیزٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِذَا اشْتَرَیْتَ شَیْئاً مِنْ مَتَاعٍ أَوْ غَیْرِهِ فَکَبِّرْ ثُمَّ قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّی اشْتَرَیْتُهُ أَلْتَمِسُ فِیهِ مِنْ فَضْلِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لِی فِیهِ فَضْلًا اللَّهُمَّ إِنِّی اشْتَرَیْتُهُ أَلْتَمِسُ فِیهِ مِنْ رِزْقِکَ فَاجْعَلْ لِی فِیهِ رِزْقاً ثُمَّ أَعِدْ کُلَّ وَاحِدَةٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ  

2 - عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِذَا اشْتَرَیْتَ دَابَّةً فَقُلِ اللَّهُمَّ إِنْ کَانَتْ عَظِیمَةَ الْبَرَکَةِ فَاضِلَةَ الْمَنْفَعَةِ مَیْمُونَةَ النَّاصِیَةِ فَیَسِّرْ لِی شِرَاءَهَا وَ إِنْ کَانَ غَیْرَ ذَلِکَ فَاصْرِفْنِی عَنْهَا إِلَى الَّذِی هُوَ خَیْرٌ لِی مِنْهَا فَإِنَّکَ تَعْلَمُ وَ لَا أَعْلَمُ وَ تَقْدِرُ وَ لَا أَقْدِرُ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ تَقُولُ ذَلِکَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ  روایت سوم، باب بیستم

3 - عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ وَ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِیعاً عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ  إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَشْتَرِیَ شَیْئاً فَقُلْ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا دَائِمُ یَا رَءُوفُ یَا رَحِیمُ أَسْأَلُکَ بِعِزَّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ وَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ أَنْ تَقْسِمَ لِی مِنَ التِّجَارَةِ الْیَوْمَ أَعْظَمَهَا رِزْقاً وَ أَوْسَعَهَا فَضْلًا وَ خَیْرَهَا عَاقِبَةً فَإِنَّهُ لَا خَیْرَ فِیمَا لَا عَاقِبَةَ لَهُ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا اشْتَرَیْتَ دَابَّةً أَوْ رَأْساً فَقُلِ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی أَطْوَلَهَا حَیَاةً وَ أَکْثَرَهَا مَنْفَعَةً وَ خَیْرَهَا عَاقِبَةً       روایت چهارم، باب بیستم

خطبه دوم: 94/11/2

توصیه مجدد به تقوی:

مناسبتها:

این روزها در آغازین روزهای ماه بهمن واقع شده ایم ماه بهمن یادآور پیدایش و رونق گیری دو حرکت اساسی د رجهان معاصر بوده و هست، که یکی تح.ل مثبت تلقی می شود و دیگری تحول منفی.

اولین تحول ولادت دوباره یک ملت بود که با انقلاب اسلامی و بازگشت رهبر این انقلاب به ایران عزیز این تولد رقم خورد و خاطره خوشی را برای همیشه در دل ملت ایران و همچنین نقطه امیدی را برای ملت های آزاده جهان و مسلمانان بوجود آورد.

و نقطه دوم و در مقابل آن اغاز دوره جدید دشمنی های آمریکا و استکبار با این ملت بود که از ماه بهمن 57 این دشمنی ها با نمایان شدن نشانه های پیروزی و به ثمر نشستن انقلاب اسلامی ، پایه گذاری شد و همچنان ادامه دارد و ادامه نیز خواهد داشت . هرگز نیز تمام شدنی نیست

امام راحل فرمود: آمريكاي جنايتكار براي نابودي جمهوري اسلامي، به هر حيله‏اي دست مي‏زند، آمريكا در كمين نشسته (است) و تا نابودي كاملتان از شما دست بر(نخواهد) داشت.

و یا به تعبیر مقام معظم رهبری آمریکا همان آمریکای قدیمی است.

جبهه استكبار به‏ويژه آمريكا از ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي با ملت بزرگ ايران در تقابل جدي بوده است، چه آن‏كه از مردم ايران بارها سيلي خورده و به فضل الهي طعم تلخ شكست را چشيده است،

و هم اكنون نیز که زمان عملياتي شدن برجام فرا رسیده و برکاتی را نیز د رحد و اندازه خود برای ملت ایران داشته است که لغو تحريمهاي مرتبط با پرونده هسته‏اي ايران، موضوع آزادسازي و تبادل زندانيان آمريكايي و ايراني و  توقف طرح محدوديت ويزا و هم‏چنين آزادسازي بخشي از پولهاي بلوكه ‏شده ايران نزد بانكهاي آمريكايي كه از قبل پيروزي انقلاب به‏دنبال فروش نفت به اسرائيل، بلاتكليف مانده بود به مبلغ يك ‏ميليارد و هفتصد ‏ميليون دلار با پيگيري ‏هاي فراوان آزاد گردید ، و همه اینها برکات مقاومت این ملت است.

اما جاي اين سؤال در افكار عمومي وجود دارد كه انگيزه و علت اصلي در عقب‏نشيني هرچند محدود آمريكا چيست؟

چرا آمریکا دشمن که هنوز در حال هزینه کرد برای دشمنی با ملت ایران است و در بودجه رسمی خودشان نیز این اقدام مالی را انجام می دهند در این مورد عقب نشینی می کند؟

آيا این عقب نشینی واقعا یک عقب نشینی استراتژیکی است که ماهست او عوض شده ؟ و یا اینکه یک عقب نشینی تاکتیکی است و تنها برای رسیدن به همان هدف تاکتیک خود را تغییر داده است؟ اگر چه این تغییر تاکتیک به محاسبه رجال سیاسی ما منفعتی هم برای ما داشته است؟

آیا این عقب نشینی با آنچه رئيس جمهوري آمريكا بيان كرد كه ما براي انتخابات آينده ايران برنامه داريم، ارتباطي نخواهد داشت؟!

البته هر احتمالي از ناحيه دشمن مكار و حيله‏گر مي‏رود ولي آنچه نبايد از آن غفلت نمود، قدرت بازدارنده و اقتدار عزت‏بخش ملت بزرگ ايران است كه با پشتوانه صبر و مقاومت، دشمن قلدر را از رسيدن به اهداف شومش مأيوس و به عقب‏نشيني وامي ‏دارد.

آمريكاي مغروري كه حتي شاه اين مملكت به تعبير امام راحل(ره) جرأت چپ نگاه كردن به سگشان را نداشت، نه تنها با اراده پولادين و ايمان و اتحاد و بصيرتش، آمريكا را از كشورش بيرون راند و دست اجنبي را از تار و پود كشور اسلامي ايران قطع نمود بلكه اكنون با مقاومت و ايستادگي بر حقوق خويش در همه عرصه‏ها، خوش درخشيده است.

از تجلي اقتدار ايران اسلامي در آبهاي نيلگون خليج فارس و توقف دو قايق جنگي آمريكا و دستگيري 10 تفنگدار آمريكايي گرفته كه براي اولين ‏بار صلابت 6 نفر از فرزندان سپاهي ايران را از نزديك مشاهده و خود را ذليلانه و حقيرانه در چنگ آن‏ها مي‏ديدند، تا عرصه جنگ ديپلماسي و مذاكرات سخت و پيچيده هسته‏اي كه به فضل الهي به  اثبات حقانيت خويش گرایید ولي اجازه تحميل اراده دشمن مبني بر باز كردن همه پيچ و مهره‏هاي تجهيزات هسته‏اي ايران را به بهانه واهي مقاصد نظامي، ندادند.

بلكه طرف مقابل را در برداشتن تحريمهاي مرتبط و لغو بخشنامه‏هاي ظالمانه عليه ملت ايران، تسليم اراده خود ساخت.

از این رو این یک پیروزی است و لکن نکته مهم این است که موقعیت پسابرجام را فرصتي شايسته مي‏دانيم برای رفع مشکلات این ملت در مقام عمل نه د رشعار تنها ، ولی اگر با هوشمندي دست‏اندركاران و مسؤولان امر در رصد دقيق طرف مقابل و نظارت بر اجراي برجام، در چارچوب ارزشها و آرمانهاي ملت بزرگ ايران و هدايتهاي رهبر حكيم و فرزانه انقلاب، مسائل مرتبط با برجام باید همراه باشد نه با غفلت و خوش بینی تنها.

زیرا آنچه نگران‏كننده است بدعهدي شيطان بزرگ آمريكاست، چه آن‏كه در اولين روز پسابرجام خبرهايي از تحريمهاي جديد از ناحيه آمريكا به ‏گوش رسيد و يا به قول رهبري عزيز انقلاب، اظهاراتي از ناحيه برخي سياستمداران آمريكايي مطرح مي‏گردد كه كاملاً موجب بدگماني مي‏باشد.

البته نکته دیگری را نیز باید مورد تئجه قرار دهیم که عبارت است از حضور قانونی و پرشور در انتخابات پیش رو، چرا که همه نقشه های دشمن در انتخابات و حضور حداکثری مردم برآب می شود.

بعلاوه اینکه مسئولان و دست اندرکاران و فعالان سیاسی و احزاب کشور نیز مراقب باشند فقط در حوزه مسئولیت خود سخن بگویند نه فراتر از آن.

اینکه افرادی راه بیافتند چه د رمقام مسئول و چه د رغیر مقام مسئول و در باره حق قانونی شورای نگهبان و یا وزرات کشور سخن بگویند کار غلطی است!

بگذاریم مسئولان مراحل قانونی خود را انجام دهند و هرچه نتیجه مراحل اجرایی و نظارتی وبود را بپذیریم و امتناع نکنیم چرا که امتناع ا زپذیرش قانون ، به خودی خود وی آوری به بی قانونی است.

قانون آن نیست که ما خوشمان بیاید و قانون تنها آن نیست که دوستان ما روی کار بیایند بلکه قانون آن است که حق ملت و حق قانون اساسی حق نظام اسلامی رعایت شود، لذا یکی از حقوق ملت این است که مسئولان به همه جوانب قانونی توجه کنند نه به یک جهت خاص.

لذا القا کردن اینکه افراد زیادی در بررسی صلاحیت ها به مرحله احراز صلاحیت نرسیده اند و آنهایی که می توانستند احراز صلاحیت بشوند فراوان وبودند و و یا القاء این مطلب که نتیچه اولیه شورای نگهبان خوشحال کننده نبود این نوعی القای غیر قانونی به میان ملت است.

و اگر این مطلب جایز باشد گفتنش که نیست ، پس باید در باره تایید بی حد و حصر افراد در  هیئت اجرایی هم صحیح باشد و حال آنکه آن هم صحیح نیست !